ایتالیا کشوری مسیحی می‌باشد، در حدود 88 درصد از جمعیت آن وابسته به کلیسای کاتولیک رومی هستند، اگرچه تنها در حدود یک سوم از اینان خود را از نظر مذهبی "فعال" می‌بینند.

مذهب در ایتالیا

ایتالیا کشوری مسیحی می‌باشد، در حدود 88 درصد از جمعیت آن وابسته به کلیسای کاتولیک رومی هستند، اگرچه تنها در حدود یک سوم از اینان خود را از نظر مذهبی "فعال" می‌بینند.

اکثریت جنبش‌های مذهبی و فلسفی دنیا دارای کلیساها و مکان‌های تجمع در شهرهای بزرگ و مناطق پر رفت‌وآمد می‌باشند، از جمله کلیساهای آمریکایی و وابسته به کلیسای انگلیس.

دیگر گروه‌های مذهبی در ایتالیا شامل بیش از یک میلیون مسلمان، 700000 مسیحی ارتدکس شرقی، 550000 پروتستان انجیلی، 235000 شهود یهوه، 45000 یهودی و کلیسای انجیلی والدنزیِن و دیگر گروه‌های کوچک همچون فرقه تعمیددهندگان پروتستان سویسی در پیدمونت، به علاوه شماری انجمن آلبانیایی ارتدکس شرقی در مناطق جنوبی ایتالیا. هرچند حق آزادی عبادت تحت قانون اساسی ایتالیا تضمین شده است، برخی فرقه‌های افراطی ممنوع می‌باشند.

ایتالیا میراث مذهبی منحصربه‌فردی را داراست و 2000 سال مسیحیت در هر جنبه از زندگی ایتالیایی نفوذ کرده است. شهر واتیکان (دربرگیرنده 116 هکتار و با جمعیتی حدود 900) در سال 1929 ساخته شد و ایالتی مستقل خودمختار (کوچکترین در دنیا) در داخل شهر رم است.

واتیکان

مذهب در ایتالیا

واتیکان خانه حکومت کلیسای کاتولیک رومی و پاپ (ایل پاپا یا پاپ اعلی)، رهبر روحانی کاتولیک های رومی در دنیا می‌باشد. علاوه بر نیروهای حافظ صلح خود، گارد سویسی، واتیکان اداره پست، روزنامه و رادیو و ایستگاه‌های تلویزیونی خود را دارا می‌باشد. همچنین سکه تولید کرده (با تصویر پاپ) و تمبر چاپ می‌کند.

کلیسای کاتولیک از نفوذ قابل توجهی برخوردار است تا حدی به موجب یک سنت تاریخی که کلیسای رم را به عنوان ثابتی در حکومت و سازماندهی زندگی عمومی دیده است. به طور سنتی روابط نزدیکی بین دولت و کلیسای کاتولیک وجود داشته است که در مرکز جامعه ایتالیا و قدرت سیاسی قرار دارد.

اما پیمان‌نامه رسمی که در سال 1984 به امضا رسید به مقام کلیسا به عنوان مذهب رسمی کشور خاتمه داد، آموزش مذهبی اجباری در مدارس عمومی را از میان برداشت و کمک‌های مالی دولت به کلیسا را کاهش داد.

هر شهر یا روستایی دست‌کم یک کلیسای کاتولیک دارد و اگرچه تنها در حدود یک چهارم مردم ایتالیا به طور منظم در مراسم عشاء ربانی حضور پیدا می‌کنند، بیش از 95 درصد غسل تعمید داده‌شده‌اند، روز قدیسین، آیین‌های عشاء ربانی و جشنواره‌های مذهبی محبوب مانده‌اند و اکثریت ایتالیایی‌ ها ترجیح می‌دهند در کلیسا ازدواج کنند. بچه‌ها معمولا اولین آیین عشاء ربانی خود را (زمانی که به عضویت کامل کلیسای کاتولیک در می‌آیند) در سن 8 یا 9، معمولا در ماه آوریل یا مه که تاریخ مهمی در زندگی آن‌هاست می‌گیرند.

وقتی از یک خانه عبادت در ایتالیا دیدن می‌کنید، باید از پوشیدن شلوارک، دامن کوتاه یا تاپ‌های تن‌نما خودداری کنید، اگرچه به ندرت پیش می‌آید که دخول شما را رد کنند یا از شما بخواهند که محل را ترک کنید (به جز در سَنت پیتر واقع در رم که بانوان می‌بایست شانه‌های خود را بپوشانند).

مراسم عجيب مذهبي در ايتاليا

هر کشور یا شهری برای خودش مراسماتی را دارد که غالبا هر ساله مردم آن را انجام می دهند. افراد بسیاری در این مراسمات شرکت کرده و از آن لذت می برند اما گاهی اوقات این مراسم ها بسیار عجیب هستند به طوری که اثرات مختلفی روی انسان ها می گذارند.

فستیوال "نیلوفرها" هر ساله در شهر "نولا"ی ایتالیا برگزار می شود و به یک نوع مراسم مذهبی برای مردم این شهر تبدیل شده است. این مراسم سال هاست که بی وقف در جریان است و در آن باید کاری خاص انجام دهند. این کار خاص به گونه ای است که باعث بروز اختلال خاصی در انسان می شود.

این مجسمه نزدیک به 25 متر طول دارد و وزن آن به 2500 کیلوگرم می رسد. حمل کننده ها باید این مجسمه را از تمامی خیابان های باریک و تنگ عبور دهند از این رو فشار زیادی را تحمل می کنند و همین باعث به وجود آمدن گوشت اضافه و غده هایی در پشت گردنشان می شود. 
نکته جالب در مورد این فرم بد بدن این است که هر کسی که آن را دارد پنهانش نمی کند زیرا این گوشت یا غده اضافی برای آن ها مقدس بوده و نشانه ای از مذهبی بودن است. هر ساله 125 نفر باید این مجسمه را تکان دهند که معمولا از تعداد خاصی افراد تشکیل شده اند.